Ndërkohë, Gjinari vëren se e kryera

Ndërkohë, Gjinari vëren se e kryera e pësoreve, përveç të
folmeve të Elbasanit, në gegërishte formohet nga e pakryera e
veproreve, duke ua paravënë pjesëzën përemërore u, ndërsa
toskërishtja ka një formë të posaçme më të thjeshtë, p.sh. u lajsha
– lahesha, por ai nuk merr parasysh edhe shumë të folme të
Kosovës, ku dominon trajta u lahsha, që është e afërt me trajtën e
toskërishtes, por sigurisht me pjesëzën përemërore u përpara.
Njohja teorike dhe praktike e së folmes dialektore të shqipes
na bind se, pa marrë parasysh ekzistimin e një numri të madh
veçorish diferenciale, dallimet në mes dy tipave kryesore
dialektore, përgjithësisht, nuk janë aq të mëdha, siç është
pohuar disa herë në të kaluarën. Desnickaja thotë se “një kohë,
prania e ndarjes dialektore është shfrytëzuar si argument
kundër domosdoshmërisë së vetëvendosjes kombëtare të
popullit shqiptar që ka qenë nën sundimin e Turqisë”. Me këtë
rast, thotë ajo, është interesant mendimi i Maximilliam
Lambertz-it, se: “dallimet në mes këtyre dy grupeve të mëdha
të dialekteve nuk janë aq të mëdha, siç është vërtetuar
shpeshherë (në asnjë rast nga pikëpamja linguistike) prej
kundërshtarëve të albanofilëve”. Duke mos bërë fjalë tashmë
për faktin se në mes Veriut dhe Jugut shtrihet zona e mesme
kalimtare, skeleti kryesor i këtyre dy grupeve të dialekteve
është aq i njësuar në pikëpamje fonetike, sintaksore dhe
leksikore, sa që dallimet ndërmjet dy pjesëve të ndërtesës mund
t’i shikojmë vetëm në zbukurimin e mureve…

Αποτελέσματα (Γερμανικά) 1:

Inzwischen durchgeführt Gjinari stellt fest , dass die passive, mit Ausnahme der
Rede von Elbasan, durch das unfertige Gheg das gebildete
aktive Stimme, und er war pronominal Teilchen Paravent, während
Tosk eine besondere Form einfacher hat, zB Ich war lajsha
- waschen, aber es hat nicht berücksichtigt , die sehr Idiom des
Kosovo, wo die meisten Formen lahsha waren, die auf die Form der Nähe ist
Tosk, aber sicher mit einer Sequenz pronominal war vor. Die
Anerkennung der Theorie und Praxis der Dialect Dialekt der albanischen
überzeugt uns , daß, unabhängig von der Existenz einer großen Anzahl
von differentiellen Merkmale, die Unterschiede zwischen den zwei Haupttypen
ist - Dialekt, im allgemeinen, sind nicht so groß, es
mehrere Male in der Vergangenheit aufweist. Desnickaja sagt "eine Zeit,
die Anwesenheit der Teilung Dialekt als Argument verwendet wird ,
gegen die Notwendigkeit der nationalen Selbstbestimmung von
den albanischen Menschen , die unter der Herrschaft der Türkei gewesen war". Auf dieser
Gelegenheit, sagt sie, ist interessanter Gedanke Maximilliam
Lambertz, dass "die Unterschiede zwischen diesen beiden großen Gruppen
von Dialekten nicht so groß sind , hat es sich erwiesen,
oft (in jedem Fall sprachlich) von
Gegnern albanofilëve ". Durch die nicht Worte jetzt machen
über die Tatsache , dass die Nord-Süd - strecken die mittlere Zone
des Übergangs, der Nachschlüssel dieser beiden Gruppen von Dialekten
ist so einheitlich in Bezug auf die Phonetik, Syntax und
lexikalische, dass die Unterschiede zwischen den beiden Teilen des Gebäudes kann
sein ' nur Blick auf die Dekoration der Wände ...